“Life is the sum of all your choices.”
Deze quote van Albert Camus vat in acht simpele woorden mijn zomervakantie samen. Na die prachtige Erasmuservaring in het Portugese Coimbra had ik, op mijn thesis na, mijn masterdiploma communicatiewetenschappen op zak. Master strategische communicatie… het klonk zo mooi. Eind augustus kon ik me deze titel toe-eigenen. Na vier jaar had ik eindelijk dat diploma en was ik toch een beetje fier. Deze gevoelens maakten al snel plaats voor dipjes en twijfel over wat mijn volgende stap zou zijn. Werken? Vrijwillige stage? Verder studeren? Een zoveelste keuze maken, daar draaide het om.
Toen ik terug in België kwam, had ik het zowat gehad met studeren. Ik was er 100% van overtuigd dat ik aan een vrijwillige stage zou beginnen. Ik zou veel bijleren en klaargestoomd worden om het werkveld in te treden. Dat was mijn plan. Ik ging op gesprek voor een vrijwillige stage bij Lewis PR. Toen ik terug thuis kwam na een interessante babbel, kneep angst me de keel dicht. Ik realiseerde me dat ik hier helemaal niet klaar voor was. Een maand mezelf opsluiten, uren achter mijn bureau vertoeven, als een bezetene theorie van buiten blokken,… De afgelopen jaren had ik reeds bewezen dat ik kon slagen op examens. Maar praktijkervaring? Dat was een dikke nul…
Mijn besluit stond vast en ik ging op zoek naar een extra opleiding mét stage en mét die praktische component. Deze keuze zou een groot aandeel hebben in mijn toekomst. Na wat opzoekwerk kwam ik terecht bij het verkort traject communicatiemanagement PR op Thomas More in Mechelen. In augustus zat ik samen met het opleidingshoofd en was ik helemaal overtuigd. Voor sommige vakken zou ik wat moeten bijbenen en andere vakken zouden dan weer iets makkelijker moeten gaan. Maar dat is tenslotte toch waarom ik een extra jaar wou volgen?! Heel veel bijleren van zowel docenten als van andere studenten. Ik telde af naar een nieuw, totaal ander en tevens laatste academiejaar.
Op 15 september zat ik terug op de schoolbanken. Deze eerste week bracht heel wat aanpassingen mee voor mij. Die zakelijke, afstandelijke en anonieme sfeer maakte plaats voor een meer persoonlijke en familiale sfeer. De docenten schenken aandacht aan elk individu en spreken je aan met je voornaam. Ook wat betreft de manier van lesgeven en inhoud moest ik me aanpassen. Heel praktisch, interactie en veel werk na de lesuren. Na de derde week kan ik met zekerheid zeggen dat ik ontzettend blij ben dat ik deze richting heb gekozen. Al gaat dit niet elke dag even gemakkelijk: heb heel wat minder vrije tijd, maar nu heb ik wel echt het gevoel dat ik elke dag nuttig besteed, dat ik effectief iets doe. Public Relations, hiervoor ga ik.
Oh ja, mijn vijf Erasmusmaanden staan nog steeds uitgebreid omschreven op:
http://geaemcoimbra.tumblr.com/
⌈Gea⌋
Gea Van Oudendijck 